در رویکرد طراحی دامنه‌گرا (Domain Driven Design)، برای کنترل و غلبه بر پیچیدگی‌های فضای مسٔله، مرزهایی بین اجزای متنوع دامنه تعریف می‌شود که به Bounded Context مشهور است. تشخیص این مرزها و تصمیم گیری درمورد اینکه هر جزء فضای راه حل، در حوزه کدام BC قرار دارد، از جمله تصمیمات مهم و راهبردی طراحی محسوب می‌شود. برای درک بهتر کارکرد Bounded Context ها به شکل زیر توجه کنید:
هرچند نباید انتظار داشت که تشخیص Bounded Context ها در همان ابتدا بدون اشکال باشد، اما با بکارگیری تکنیک‌هایی می‌توان از خطاهای مهلک طراحی اولیه کم کرد، تا طراحی منطقی و منعطف‌تری داشته باشیم.
در این مطلب، نویسنده به شرح تکنیکی برای تشخیص و مدل کردن بهتر Bounded Context ها می‌پردازد. تکنیکی به نام: "Intentional Naivety First"
▫️حتی اگر با رویکرد Domain Driven Design آشنا نیستید، باز هم این مطلب واجد نکات آموختنی بسیاری است.
https://medium.com/nick-tune-tech-strategy-blog/intentional-naivety-first-bounded-context-modelling-62e6211574ec
